Stanisław Pękosławski (1919-1923)
Urodzony 9 marca 1870 r. w Warszawie. Po ukończeniu w 1889 r. gimnazjum wstąpił na Wydział Matematyczny Uniwersytetu Warszawskiego (prawdopodobnie był wówczas członkiem Związku Młodzieży Polskiej "Zet" i z tego okresu datuje się jego znajomość ze Stanisławem Wojciechowskim). Studia wyższe kontynuował w Petersburgu, gdzie w 1896r. ukończył Instytut Technologiczny. Należał wtedy do grupy znaczniejszych petersburskich działaczy Polskiej Partii Socjalistycznej. Po powrocie do Warszawy pracował jako inżynier w kilku prywatnych firmach (m.in. Fabryka Mechaniczna "Brunon Tyszka", Biuro Palenisk Dymnych "Vesta" i Fabryka "Syrena"). W latach 1904-1905 był współwłaścicielem firmy "Miklaszewski, Muszyński, Pękosławski i Spółka", która zatrudniała blisko 200 pracowników i wytwarzała m.in. konstrukcje mostowe i wiązania dachowe. Następnie pracował m.in. w przedsiębiorstwie "Rudzki i Ska", zajmującej się wznoszeniem w Królestwie Polskim i Rosji dużych konstrukcji mostowych, kolejowych i budowlanych. Z biurem tej firmy wyjechał w 1915 r. do Piotrogrodu. Do kraju wrócił w roku 1918.
Ówczesny Minister Spraw Wewnętrznych - Stanisław Wojciechowski dekretem z 18 lutego 1919 r. powołał Pękosławskiego na stanowisko rządowego komisarza pełnomocnego na powiat będziński (Zagłębie Dąbrowskie było w tym okresie terenem aktywnej działalności Rad Delegatów Robotniczych; 12 i 13 marca, w czasie strajku zorganizowanego przez RDR, doszło do krwawych starć między robotnikami a wojskiem i policją), zaś 8 kwietnia 1919 r. - stanowisko komisarza nadzwyczajnego na powiat będziński. Minister Wojciechowski wysoko ocenił pracę Pękosławskiego jako komisarza i wystąpił z wnioskiem o powierzenie mu funkcji wojewody kieleckiego, co Rada Ministrów przyjęła 17 listopada - nominację tę zatwierdził Naczelnik Panstwa dekretem z 3 grudnia. Do Kielc wojewoda przybył - jak informowała "Gazeta Kielecka" - 12 grudnia 1919 r., by zająć się organizacją pracy powstającego właśnie urzędu wojewódzkiego.
Pierwszy wojewoda kielecki funkcję swą pełnił do 1 czerwca 1923 r., kiedy to na własne życzenie wystąpił ze służby państwowej. Minister Spraw Wewnętrznych - Władysław Sikorski wyraził ustępującemu wojewodzie podziękowanie za "owocną pracę tak na stanowisku szefa starostwa będzińskiego, które w zaraniu istnienia Rzeczypospolitej zorganizował w nader trudnych warunkach, jak i następnie na stanowisku Wojewody Kieleckiego" .
Stanisław Pękosławski zamieszkał w Warszawie i zajmował się przypuszczalnie pracą w przedsiębiorstwach budowlanych. Zmarł w 1936 r.
Początkowa działalność pierwszego wojewody kieleckiego nastawiona była na zorganizowanie nowo powołanego urzędu wojewódzkiego oraz odbudowę województwa ze zniszczeń wojennych i sprawy aprowizacji. W ciągu pierwszych 18 miesięcy urzędowania Pękosławskiego odbudowano 29.900 budynków (z ogólnej liczby blisko 82.000 zniszczonych) oraz 10 szkół. Wojewoda wraz ze starostą powiatowym i prezydentem Kielc zainicjowali działalność Towarzystwa Przyjaciół Szpitalika Dziecięcego im. Władysława Buszkowskiego, które przystąpiło do organizowania szpitala.
[opr. Jacek Korczyński]